Afscheid, en toch ook weer niet

Wat heb ik toch leuk werk!‘ Dat denk ik zo vaak! De afgelopen zomer heb ik regelmatig op een dagbesteding gewerkt waar mensen met een of meerdere beperkingen dagelijks bezig zijn met allerlei activiteiten, dagelijkse bezigheden en met beweging. Mensen met een beperking krijgen zo een dag aangeboden, gericht op beleving en behoefte. Mijn periodieke opdracht was daar onlangs ten einde en dat was iets wat ik heel jammer vond.

Door het aflopen van de opdracht had ik voor mezelf al afscheid genomen van deze doelgroep en de zeer betrokken collega’s in de veronderstelling dat de kans heel klein was dat ik er nog een keer zou gaan werken. En ja, Ik weet het, ook dat hoort bij het werken als zelfstandige. Je maakt geen vast deel uit van een team. Dat heeft voordelen en soms ook nadelen.

Wat deed het mij goed toen ik afgelopen week toch weer door het team gebeld werd. Ze zaten omhoog en vroegen of ik de volgende dag beschikbaar was. Helaas was dat niet het geval, maar ik had die week nog wel een andere dag ruimte. Hoe leuk is het dan als ook zij flexibel zijn en het intern zodanig kunnen regelen dat de werkzaamheden ook op een andere dag uitgevoerd kunnen worden? Het gaf me alweer meteen een goed gevoel. Collega’s blij, ik blij!